śledzik (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɕlɛʥ̑ik], AS[śleʒ́ik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. śledź
(1.2) pot. przyjęcie w ostatni wieczór karnawału[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) żart. czasem obraź. mieszkaniec Białostocczyzny, dla której gwary charakterystyczne jest tzw. śledzikowanie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Haniu, daj mi przepis na ten pyszny śledzik z cebulką i jabłuszkiem, który podałaś na przyjęciu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) śledź, śledziówka
(2.1) Podlaszuk, Białostocczanin, Podlasianin
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śledź m, śledzikowanie n
przym. śledziowy
czas. śledzikować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) zob. tłusty wtorek, wtorek zapustny
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: śledź
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: śledziówka
źródła:
  1. Ostatki w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 273.