zbójnik

zbójnik (język polski)

zbójnicy (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. członek góralskiej bandy rozbójniczej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbójnik	zbójnicy
dopełniacz	zbójnika	zbójników
celownik	zbójnikowi	zbójnikom
biernik	zbójnika	zbójników
narzędnik	zbójnikiem	zbójnikami
miejscownik	zbójniku	zbójnikach
wołacz	zbójniku	zbójnicy
depr. M. i W. lm: (te) zbójniki

przykłady:

(1.1) W Karpatach Wschodnich zbójnicy nazywani byli opryszkami, zaś na terenach południowokarpackich i bałkańskich Imperium Osmańskiego hajdukami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) beskidzcy / karpaccy / tatrzańscy zbójnicy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) beskidnik

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbój mos, zbójnictwo n, zbójniczek mos, zbójnikowanie n

czas. zbójnikować ndk.

przym. zbójnicki, zbójniczy

związki frazeologiczne:

przysłowia: zbójnik świat równa

etymologia:

pol. zbój + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) rabisto
• szwedzki: (1.1) rövare w

źródła: