beskidnik
beskidnik (język polski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik beskidnik beskidnicy dopełniacz beskidnika beskidników celownik beskidnikowi beskidnikom biernik beskidnika beskidników narzędnik beskidnikiem beskidnikami miejscownik beskidniku beskidnikach wołacz beskidniku beskidnicy depr. M. i W. lm: (te) beskidniki[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zbójnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Beskidek mrz, Beskid mrz, Beskidy lm nmos, beskidzkość ż
- przym. beskidzki, podbeskidzki
- przysł. beskidzko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „beskidnik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „beskidnik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
