zabłądzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zaˈbwɔ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS[zabu̯õńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany

(1.1) stracić orientację w terenie i nie móc znaleźć dalszej drogi
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Nie zabłądzimy, Damian umie czytać mapy i ma kompas.
(1.1) Zabłądził i przez trzy dni błąkał się po buszu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zgubić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabłądzenie n, błąd mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: