wypasacz (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) roln. ogólnie osoba zajmująca się wypasaniem zwierząt hodowlanych
(1.2) pogard. mężczyzna, który celowo doprowadza partnerkę do stanu chorobliwej otyłości, w którym jej życie i funkcjonowanie jest w pełni od niego zależne[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Wypasacz wie, że jego partnerka z każdym kilogramem staje się mniej atrakcyjna dla ewentualnych konkurentów i coraz bardziej uzależniona od niego.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) tuczyciel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) pasterz, skotnik, kowboj, świniopas, juhas, koziarz, gaucho
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wypas m, wypasanie n, pasanie n, paśnik m, pasza ż, wypaśność ż, popas m, spasanie n, spaślak m
czas. wypasać ndk., pasać ndk., wypaść dk., spasać ndk.
przym. wypasiony, wypasowy, paszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. wypasać + -acz
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego. Najnowsze Słownictwo Polskie
  2. z Internetu