konkurent

konkurent (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃ŋˈkurɛ̃nt], AS: [kõŋkurẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) firma, osoba będąca rywalem dla innej firmy, osoby

(1.2) daw. mężczyzna zabiegający o względy kobiety w celach matrymonialnych

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konkurent	konkurenci
dopełniacz	konkurenta	konkurentów
celownik	konkurentowi	konkurentom
biernik	konkurenta	konkurentów
narzędnik	konkurentem	konkurentami
miejscownik	konkurencie	konkurentach
wołacz	konkurencie	konkurenci
depr. M. i W. lm: (te) konkurenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rywal

(1.2) zalotnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konkurencja, konkurencyjność, konkurentka, konkurowanie

przym. konkurencki, konkurencyjny

czas. konkurować

przysł. konkurencyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) competitor, rival; (1.2) suitor, wooer
• bułgarski: (1.1) конкурент m
• czeski: (1.1) konkurent; (1.2) nápadník
• hiszpański: (1.1) competencia, rival; (1.2) pretendiente
• wilamowski: (1.1) konkurent m

źródła:

konkurent (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /konkǔrent/

podział przy przenoszeniu wyrazu: kon•ku•rent

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) konkurent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

konkurent (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) konkurent (rywal)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konkurent	konkurenti
dopełniacz	konkurenta	konkurentů
celownik	konkurentovi / konkurentu	konkurentům
biernik	konkurenta	konkurenty
wołacz	konkurente	konkurenti
miejscownik	konkurentovi / konkurentu	konkurentech
narzędnik	konkurentem	konkurenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konkurenceschopnost, konkurence, konkurentka

czas. konkurovat

przym. konkurenceschopný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

konkurent (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) konkurent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konkurencia ż

forma żeńska konkurentka ż

przym. konkurenčný

przysł. konkurenčne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

konkurent (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) konkurent (rywal)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konkurenc ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

zapożyczone z łac. concurrēns.

uwagi:

źródła: