ewentualny
ewentualny (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌɛvɛ̃ntuˈwalnɨ], AS: [evẽntuu̯alny], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza ł • akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przypuszczalny, możliwy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ewentualny ewentualna ewentualne ewentualni ewentualne dopełniacz ewentualnego ewentualnej ewentualnego ewentualnych celownik ewentualnemu ewentualnej ewentualnemu ewentualnym biernik ewentualnego ewentualny ewentualną ewentualne ewentualnych ewentualne narzędnik ewentualnym ewentualną ewentualnym ewentualnymi miejscownik ewentualnym ewentualnej ewentualnym ewentualnych wołacz ewentualny ewentualna ewentualne ewentualni ewentualne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Mały zasięg samochodów elektrycznych zniechęca wielu ewentualnych nabywców.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ewentualność ż
- przym. ewentualnościowy
- przysł. ewentualnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją prof. Witolda Doroszewskiego określa ten wyraz jako nadużywany w języku potocznym i proponuje zastępowanie go słowami „możliwy” i „przypuszczalny”[1].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) contingent, possible, probable, potential
- bułgarski: (1.1) евентуален
- duński: (1.1) eventuel
- francuski: (1.1) éventuel
- hiszpański: (1.1) eventual
- niemiecki: (1.1) eventuell
- norweski (bokmål): (1.1) eventuell
- norweski (nynorsk): (1.1) eventuell
- rosyjski: (1.1) возможный, предполагаемый
- szwedzki: (1.1) eventuell
- ukraiński: (1.1) можливий, ймовірний
- włoski: (1.1) eventuale
- źródła:
- ↑ Hasło „ewentualny” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 159.