wackarz

wackarz (język polski) edytuj

wymowa:: IPA: [ˈvaʦ̑kaʃ], AS: [vackaš], zjawiska fonetyczne: wygł.; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. ten który robi wacki^[1]

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wackarz	wackarze
dopełniacz	wackarza	wackarzy
celownik	wackarzowi	wackarzom
biernik	wackarza	wackarzy
narzędnik	wackarzem	wackarzami
miejscownik	wackarzu	wackarzach
wołacz	wackarzu	wackarze

przykłady:: (1.1) Dawniej wackiem nazywano woreczek na pieniądze, a rzemieślnika, który je wyrabiał, zwano wackarzem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) kaletnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. waceczek mrz, wacek mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

↑ Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 441.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wackarz&oldid=7886328”