woreczek

woreczek (język polski)

woreczek (1.2)

wymowa:

IPA: [vɔˈrɛʧ̑ɛk], AS: [voreček]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. worek

(1.2) mały worek

(1.3) zawartość małego worka

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	woreczek	woreczki
dopełniacz	woreczka	woreczków
celownik	woreczkowi	woreczkom
biernik	woreczek	woreczki
narzędnik	woreczkiem	woreczkami
miejscownik	woreczku	woreczkach
wołacz	woreczku	woreczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wory nmos, worek m, wór m, workowanie n

czas. workować ndk.

przym. woreczkowy, woreczkowaty, workowy, workowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: worek

• jidysz: (1.1) זעקל n (zekl)
• rosyjski: (1.1) мешочек m
• wilamowski: (1.1) zȧkkla n, zakla n, zȧkla n

źródła: