stigbøjle
stigbøjle (język duński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) hipol. strzemię
- (1.2) anat. strzemiączko
- odmiana:
- (1) en stigbøjle, stigbøjlen, stigbøjler, stigbøjlerne
- przykłady:
- (1.2) Når vi hører lyd, er det øreknoglekæden - hammer, ambolt og stigbøjle - der overfører svingningerne fra trommehinden ind til det indre øre.[1] → Gdy słyszymy dźwięk, układ kosteczek słuchowych – młoteczek, kowadełko i strzemiączko – przekazuje drgania z błony bębenkowej do ucha wewnętrznego.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) øreknogle
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- duń. stige + bøjle < niem. Steigbügel
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Mikkel Holmelund: Otosklerose (da). sundhed.dk, 2021-07-14. [dostęp 2024-01-15].