ind
ind (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu In i liczbie atomowej 49; zob. też ind w Wikipedii
- (1.2) geol. pierwszy, starszy wiek wczesnego triasu[1], trwający 251 – 249,7 milionów lat temu; zob. też ind w Wikipedii
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ind dopełniacz indu celownik indowi biernik ind narzędnik indem miejscownik indzie wołacz indzie
- przykłady:
- (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma ind?
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) indium; (1.2) Induan
- arabski: (1.1) إنديوم
- białoruski: (1.1) індый m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) інд m
- bułgarski: (1.1) индий m
- czeski: (1.1) indium
- duński: (1.1) indium n
- esperanto: (1.1) indio
- francuski: (1.1) indium
- hiszpański: (1.1) indio m
- japoński: (1.1) インジウム (injiumu)
- jidysz: (1.1) אינדיום m (indjum)
- kataloński: (1.1) indi m; (1.2) Indià m
- łaciński: (1.1) indium
- łotewski: (1.1) indijs
- niderlandzki: (1.1) indium
- niemiecki: (1.1) Indium n
- rosyjski: (1.1) индий m
- rumuński: (1.1) indiu
- słoweński: (1.1) indij
- szwedzki: (1.1) indium
- ukraiński: (1.1) індій m
- włoski: (1.1) indio m
- źródła:
- ↑ Andrzej T. Solecki, Rozwój strukturalny epiwaryscyjskiej pokrywy platformowej w obszarze synklinorium północnosudeckiego, w: Żelażniewicz, A., Wojewoda, J., Cieżkowski, W., [red.] – Mezozoik i Kenozoik Dolnego Śląska, 19-36, WIND, Wrocław 2011, s. 21.
- ↑ Hasło „ind” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
ind (język duński)
edytuj- wymowa:
- Dania: ['enˀ]
- znaczenia:
przyimek
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bilde ind • flytte ind • komme ind • logge ind
- synonimy:
- (1.1) indenfor
- antonimy:
- (1.1) ud
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. inde
- źródła:
ind (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 1.
- źródła:
ind (język wilamowski)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) inda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 212.