staro-cerkiewno-słowiański
staro-cerkiewno-słowiański (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wymarły język południowosłowiański, będący najstarszym literackim językiem słowiańskim; zob. też język staro-cerkiewno-słowiański w Wikipedii
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik staro-cerkiewno-słowiański staro-cerkiewno-słowiańskie dopełniacz staro-cerkiewno-słowiańskiego staro-cerkiewno-słowiańskich celownik staro-cerkiewno-słowiańskiemu staro-cerkiewno-słowiańskim biernik staro-cerkiewno-słowiański staro-cerkiewno-słowiańskie narzędnik staro-cerkiewno-słowiańskim staro-cerkiewno-słowiańskimi miejscownik staro-cerkiewno-słowiańskim staro-cerkiewno-słowiańskich wołacz staro-cerkiewno-słowiański staro-cerkiewno-słowiańskie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik staro-cerkiewno-słowiański staro-cerkiewno-słowiańska staro-cerkiewno-słowiańskie staro-cerkiewno-słowiańscy staro-cerkiewno-słowiańskie dopełniacz staro-cerkiewno-słowiańskiego staro-cerkiewno-słowiańskiej staro-cerkiewno-słowiańskiego staro-cerkiewno-słowiańskich celownik staro-cerkiewno-słowiańskiemu staro-cerkiewno-słowiańskiej staro-cerkiewno-słowiańskiemu staro-cerkiewno-słowiańskim biernik staro-cerkiewno-słowiańskiego staro-cerkiewno-słowiański staro-cerkiewno-słowiańską staro-cerkiewno-słowiańskie staro-cerkiewno-słowiańskich staro-cerkiewno-słowiańskie narzędnik staro-cerkiewno-słowiańskim staro-cerkiewno-słowiańską staro-cerkiewno-słowiańskim staro-cerkiewno-słowiańskimi miejscownik staro-cerkiewno-słowiańskim staro-cerkiewno-słowiańskiej staro-cerkiewno-słowiańskim staro-cerkiewno-słowiańskich wołacz staro-cerkiewno-słowiański staro-cerkiewno-słowiańska staro-cerkiewno-słowiańskie staro-cerkiewno-słowiańscy staro-cerkiewno-słowiańskie
- przykłady:
- (1.1) Teraz uczniowie muszą być niemal przygotowani do rozważań akademickich, wchodzić na specjalistyczne ścieżki. To trochę tak, jakby zamiast literatury romantyzmu uczyć się staro-cerkiewno-słowiańskiego[1].
- (2.1) Zdaniem autora wszelka próba wypreparowania z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego wpływów greckich nie mogłaby zakończyć się powodzeniem, gdyż byłaby to analiza języka nigdy nie istniejącego[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wykład / ćwiczenia ze staro-cerkiewno-słowiańskiego
- (2.1) język / tekst / zabytek / utwór / wyraz / … staro-cerkiewno-słowiański • gramatyka / składnia / odmiana / fraza / … staro-cerkiewno-słowiańska
- synonimy:
- (1.1) starosłowiański, starocerkiewny, staro-cerkiewno-słowiańszczyzna, daw. starobułgarski, staromacedoński, starosłoweński
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- pisownia starocerkiewnosłowiański, używana przed drugą wojną światową, jest obecnie przestarzała i uważana za niepoprawną[3]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Old Church Slavonic, Old Church Slavic, Old Slavic, Old Slavonic
- białoruski: (1.1) стараславя́нская ż
- bośniacki: (1.1) starocrkvenoslàvēnskī m, staroslàvēnskī m
- bułgarski: (1.1) староцърковнославянски m, старославянски m
- chorwacki: (1.1) starocrkvenoslàvēnskī m, staroslàvēnskī m
- czeski: (1.1) staroslověnština ż
- dolnołużycki: (1.1) starocerkwinosłowjańšćina ż
- duński: (1.1) oldkirkeslavisk n; (2.1) oldkirkeslavisk
- górnołużycki: (1.1) starocyrkwinosłowjanšćina ż
- japoński: (1.1) 古代教会スラヴ語
- kaszubski: (1.1) stôrocerkwiowòsłowiańsczi m
- macedoński: (1.1) старословенски m
- niderlandzki: (1.1) Oudkerkslavisch n
- niemiecki: (1.1) Altkirchenslawisch n
- rosyjski: (1.1) старославя́нский m
- serbski: (1.1) староцрквеносло̀ве̄нскӣ m, старосло̀ве̄нскӣ m
- słowacki: (1.1) staroslovienčina ż, staroslovančina ż
- słoweński: (1.1) stárocerkvénoslovánščina ż
- ukraiński: (1.1) староцерковнослов'я́нська ż, старослов'я́нська ż
- źródła:
- ↑ Agnieszka Niezgoda, Laury ze szklarni, „Polityka nr 2349”, 2002-05-11, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jerzy Staszewski, Niektóre typy wyrażeń okolicznikowych w języku staro-cerkiewno-słowiańskim, 1990, ISBN 8322603347, s. 21.
- ↑ Porada „Wątpliwości co do pisowni staro-cerkiewno-słowiański” w: Poradnia językowa PWN.