sracz

sracz (język polski)

wymowa:

IPA: [sraʧ̑], AS: [srač] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) grub. ubikacja

(1.2) grub. sedes

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sracz	sracze
dopełniacz	sracza	sraczy
celownik	sraczowi	sraczom
biernik	sracz	sracze
narzędnik	sraczem	sraczami
miejscownik	sraczu	sraczach
wołacz	sraczu	sracze

przykłady:

(1.1) Zastanawiam się, czy w tym „mieście” nie ma ciekawszych tematów dla prasy od kilku skradzionych klamek w sraczu starostwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) srocz, kibel, klop

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sranie n, sraka ż, sraczka ż, wysranie n

zdrobn. sraczyk m

czas. srać ndk., wysrać dk.

przym. sraczkowaty, sraczowy, sraki

przysł. srak

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) cagadero m
• nowogrecki: (1.1) χαλές m

źródła: