kibel
kibel (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. grub. toaleta albo sam klozet, często zaniedbany
- (1.2) gw. (Górny Śląsk) wiadro, zwykle na odpadki
- (1.3) pot. przen. więzienie
- (1.4) środ. kolej. jednostka elektryczna serii EN57[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kibel kible dopełniacz kibla kibli celownik kiblowi kiblom biernik kibel kible narzędnik kiblem kiblami miejscownik kiblu kiblach wołacz kiblu kible
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kiblowanie n, przekiblowanie n
- czas. kiblować ndk., przekiblować dk.
- przym. kiblowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiadro
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie
- angielski: (1.1) can, loo
- czeski: (1.1) hajzl m, záchod m; (1.2) kbelík m, kýbl m, vědro n; (1.3) basa ż; (1.4) Dřevolíno[2] n
- duński: (1.1) lokum n
- francuski: (1.1) chiotte ż
- rosyjski: (1.1) сортир m, толчок m, нужник m
- ukraiński: (1.1) сра́йник m, унітаз m
- źródła:
- ↑ Żmigrodzki Piotr: Uwagi o języku internetowej grupy dyskusyjnej miłośników kolei (pl). Język polski, 2006. [dostęp 2021-10-07].
- ↑ Harák Martin: Dřevolíno: nejdéle vyráběný vlak na světě (cs). ČD Železničář, 2023. [dostęp 2023-04-05].