sceptyk

sceptyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈst͡sɛptɨk], AS: [sceptyk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek sceptyczny, wątpiący, niedowierzający

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sceptyk	sceptycy
dopełniacz	sceptyka	sceptyków
celownik	sceptykowi	sceptykom
biernik	sceptyka	sceptyków
narzędnik	sceptykiem	sceptykami
miejscownik	sceptyku	sceptykach
wołacz	sceptyku	sceptycy

przykłady:

(1.1) Wyznawcą jest się we wspólnocie, ateistą i sceptykiem jest się zaś wyłącznie na własny rachunek, co bywa kosztowne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) koronasceptyk • covidosceptyk

synonimy:

(1.1) pot. niedowiarek; książk. niewierny Tomasz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sceptycyzm m, sceptyczność ż

forma żeńska sceptyczka ż

przym. sceptyczny

przysł. sceptycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. sceptique

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. sceptic, amer. skeptic
• baskijski: (1.1) eszeptiko
• bułgarski: (1.1) скептик m
• duński: (1.1) skeptiker w
• francuski: (1.1) sceptique m ż
• hiszpański: (1.1) escéptico m
• niemiecki: (1.1) Skeptiker m
• rosyjski: (1.1) скептик m
• szwedzki: (1.1) skeptiker w
• włoski: (1.1) scettico m

źródła: