satysfakcja

satysfakcja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsatɨˈsfakʦ̑ʲja], AS: [satysfakcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. uczucie zadowolenia ze spełnienia pewnych oczekiwań

(1.2) książk. zadośćuczynienie za krzywdę, urazę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	satysfakcja	satysfakcje
dopełniacz	satysfakcji	satysfakcji / przest. satysfakcyj
celownik	satysfakcji	satysfakcjom
biernik	satysfakcję	satysfakcje
narzędnik	satysfakcją	satysfakcjami
miejscownik	satysfakcji	satysfakcjach
wołacz	satysfakcjo	satysfakcje

przykłady:

(1.1) W jej głosie słychać było satysfakcję.

(1.2) Obrażony szlachcic zażądał satysfakcji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zadowolenie

(1.1-2) gw. asfekcyjá

antonimy:

(1.1) rozczarowanie, zawód

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. satysfakcjonować

przym. satysfakcjonujący

związki frazeologiczne:

dać satysfakcję

etymologia:

franc. satisfaction < łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) satisfaction
• arabski: (1.1) غنى, رضاء, سد, قناعة
• duński: (1.1) tilfredshed w; (1.2) satisfaktion w
• hiszpański: (1.1) satisfacción ż; (1.2) satisfacción ż, reparación ż
• japoński: (1.1) 満足 (まんぞく, manzoku)
• jidysz: (1.1) הנאה ż (hanoe)
• kataloński: (1.1) satisfacció ż
• niemiecki: (1.1) Befriedigung ż, Zufriedenheit ż
• tuvalu: (1.1) fakamaliēga

źródła: