tilfredshed

tilfredshed (język duński)

wymowa:

IPA: [teˈfʁεsˌheðˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zadowolenie, satysfakcja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) utilfredshed

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. utilfredshed

czas. tilfredsstille

przym. tilfreds, utilfreds, tilfredsstillende, utilfredsstillende

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. tilfreds + -hed

uwagi:

źródła: