zadowolenie

zadowolenie (język polski)

zadowolenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌzadɔvɔˈlɛ̃ɲɛ], AS: [zadovolẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uczucie przyjemności wywołane spełnieniem się pragnień lub pomyślnym obrotem sprawy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zadowolenie
dopełniacz	zadowolenia
celownik	zadowoleniu
biernik	zadowolenie
narzędnik	zadowoleniem
miejscownik	zadowoleniu
wołacz	zadowolenie

przykłady:

składnia:

(1.1) zadowolenie z D.

kolokacje:

(1.1) zadowolenie z pracy / rodziny / zarobków • odczuwać / osiągać / wyrażać zadowolenie • ku zadowoleniu • powód do zadowolenia

synonimy:

(1.1) satysfakcja; przest. ukontentowanie

antonimy:

(1.1) niezadowolenie, niedosyt, rozczarowanie, niespełnienie; przest. nieukontentowanie

hiperonimy:

(1.1) uczucie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. zadowolić dk., zadowalać ndk.

przym. zadowolony, zadowalający

przysł. zadowalająco, niezadowalająco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) satisfaction, contentment, gladness, complacence
• arabski: (1.1) بسط
• białoruski: (1.1) задавальненне n
• bułgarski: (1.1) задоволство n
• chiński standardowy: (1.1) 满意 (mǎnyì)
• czeski: (1.1) spokojenost ż
• duński: (1.1) glæde w, tilfredshed w
• hiszpański: (1.1) satisfacción ż
• interlingua: (1.1) contentamento
• japoński: (1.1) 満足 (まんぞく, manzoku)
• jidysz: (1.1) צופֿרידנקייט ż (cufridnkejt), הנאה ż (hanoe)
• kazachski: (1.1) ғанибет
• niderlandzki: (1.1) genoegen
• niemiecki: (1.1) Zufriedenheit ż, Genugtuung ż
• rosyjski: (1.1) удовлетворение n, нега ż
• sanskryt: (1.1) आभोगि ż, रति ż, आपूर्ति ż
• serbski: (1.1) срећа
• szwedzki: (1.1) behag n, belåtenhet w, tillfredsställelse w
• turkmeński: (1.1) dokluk
• tybetański: (1.1) དགའ་བ
• ukraiński: (1.1) задоволення n
• włoski: (1.1) contentezza ż, rzad. contentamento m, soddisfazione ż

źródła: