zadowolenie
zadowolenie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌzadɔvɔˈlɛ̃ɲɛ], AS: [zadovolẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zadowolenie dopełniacz zadowolenia celownik zadowoleniu biernik zadowolenie narzędnik zadowoleniem miejscownik zadowoleniu wołacz zadowolenie
- przykłady:
- kolokacje:
- (1.1) zadowolenie z pracy / rodziny / zarobków • odczuwać / osiągać / wyrażać zadowolenie • ku zadowoleniu • powód do zadowolenia
- synonimy:
- (1.1) satysfakcja; przest. ukontentowanie
- antonimy:
- (1.1) niezadowolenie, niedosyt, rozczarowanie, niespełnienie; przest. nieukontentowanie
- hiperonimy:
- (1.1) uczucie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zadowolić dk., zadowalać ndk.
- przym. zadowolony, zadowalający
- przysł. zadowalająco, niezadowalająco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) satisfaction, contentment, gladness, complacence
- arabski: (1.1) بسط
- białoruski: (1.1) задавальненне n
- bułgarski: (1.1) задоволство n
- czeski: (1.1) spokojenost ż
- duński: (1.1) glæde w, tilfredshed w
- hiszpański: (1.1) satisfacción ż
- interlingua: (1.1) contentamento
- japoński: (1.1) 満足 (まんぞく, manzoku)
- jidysz: (1.1) צופֿרידנקייט ż (cufridnkejt), הנאה ż (hanoe)
- kazachski: (1.1) ғанибет
- niderlandzki: (1.1) genoegen
- niemiecki: (1.1) Zufriedenheit ż, Genugtuung ż
- rosyjski: (1.1) удовлетворение n, нега ż
- sanskryt: (1.1) आभोगि ż, रति ż, आपूर्ति ż
- serbski: (1.1) срећа
- szwedzki: (1.1) behag n, belåtenhet w, tillfredsställelse w
- turkmeński: (1.1) dokluk
- tybetański: (1.1) དགའ་བ
- ukraiński: (1.1) задоволення n
- włoski: (1.1) contentezza ż, rzad. contentamento m, soddisfazione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „zadowolenie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.