Wikisłownik

roztargniony

roztargniony (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˌrɔstarʲɟˈɲɔ̃nɨ], AS: [rostarʹǵńõny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieuważny, charakteryzujący się nieuwagą, roztargnieniem; taki, który nie może się skoncentrować
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikroztargnionyroztargnionaroztargnioneroztargnieniroztargnione
dopełniaczroztargnionegoroztargnionejroztargnionegoroztargnionych
celownikroztargnionemuroztargnionejroztargnionemuroztargnionym
biernikroztargnionegoroztargnionyroztargnionąroztargnioneroztargnionychroztargnione
narzędnikroztargnionymroztargnionąroztargnionymroztargnionymi
miejscownikroztargnionymroztargnionejroztargnionymroztargnionych
wołaczroztargnionyroztargnionaroztargnioneroztargnieniroztargnione
przykłady:
(1.1) Laura była tak roztargniona, że nie słyszała kilkakrotnie powtarzającego się dzwonka telefonu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) roztargniony wzrok • roztargnione myśli
synonimy:
(1.1) rozproszony, roztrzepany; gw. (Śląsk Cieszyński) spyrczany
antonimy:
(1.1) uważny, czujny, skoncentrowany, uporządkowany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. roztargnienie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. rozkojarzony
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=roztargniony&oldid=8295116”