rewanżyzm
rewanżyzm (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) polit. postawa polegająca na dążeniu do odwetu na przeciwniku politycznym lub wrogu (za np. utracone ziemie)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik rewanżyzm dopełniacz rewanżyzmu celownik rewanżyzmowi biernik rewanżyzm narzędnik rewanżyzmem miejscownik rewanżyzmie[1] wołacz rewanżyzmie[1]
- przykłady:
- (1.1) My Niemcy tak głęboko tkwimy jeszcze w poczuciu winy, że na rewanżyzm nie mamy ani ochoty, ani siły, co zresztą wykorzystuje wielu demagogów w pozyskiwaniu młodych ludzi dla postawy protestu[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rewanż m, rewanżysta mos
- czas. rewanżować ndk., zrewanżować dk.
- przym. rewanżowy, rewanżystowski, rewanżystyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. revanchisme, od nurtu manifestującego aspiracje do odzyskania przez Francję mocarstwowej roli politycznej oraz aneksji utraconych ziem po wojnie francusko-pruskiej
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) revanchism
- duński: (1.1) revanchisme w
- francuski: (1.1) revanchisme m
- hiszpański: (1.1) revanchismo m
- nowogrecki: (1.1) ρεβανσισμός m
- słowacki: (1.1) revanšizmus m
- ukraiński: (1.1) реваншизм m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Archipelag, 1985.