rekrutować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌrɛkruˈtɔvat͡ɕ], AS[rekrutovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) prowadzić nabór, zaciąg do wojska; brać rekruta
(1.2) werbować, przyjmować do pracy, na uczelnię

czasownik zwrotny niedokonany rekrutować się

(2.1) wywodzić się, pochodzić
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Wojsko rekrutuje poborowych.
(2.1) Członkowie rady rekrutowali się z mieszczaństwa i ziemiaństwa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) werbować
(2.1) pochodzić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rekrutacja ż, rekrut mos, rekrutka ż, rekrutowanie n
przym. rekrutacyjny, rekrucki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: