równina

równina (język polski)

równina (1.1)

wymowa:

IPA: [ruvʲˈɲĩna], AS: [ruvʹńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. płaski lub prawie całkowicie poziomy teren; zob. też równina w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	równina	równiny
dopełniacz	równiny	równin
celownik	równinie	równinom
biernik	równinę	równiny
narzędnik	równiną	równinami
miejscownik	równinie	równinach
wołacz	równino	równiny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) równina aluwialna • równina strukturalna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. równia ż, równość ż, równanie n, wyrównywanie n, wyrównanie n, zrównanie n, zrównywanie n, równiarka ż, wyrównywacz m, równik m

czas. równać ndk., wyrównywać ndk., wyrównać dk., zrównywać ndk., zrównać dk.

przym. równy, równinny, równościowy

przysł. równie, równo, równinnie, równościowo

tem. słow. równo-

związki frazeologiczne:

Wielkie Równiny

etymologia:

pol. równy + -ina

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plain
• arabski: (1.1) سهل
• białoruski: (1.1) раўніна
• cerkiewnosłowiański: (1.1) місоръ m
• esperanto: (1.1) ebenaĵo, ebeno
• francuski: (1.1) plaine ż, plateau m, platière ż
• grenlandzki: (1.1) narsaq
• hiszpański: (1.1) llanura ż, llano m, planicie ż
• interlingua: (1.1) plana, plateau
• japoński: (1.1) 平野 (へいや)
• niemiecki: (1.1) Ebene ż
• nowogrecki: (1.1) πεδιάδα ż
• perski: (1.1) جلگه
• rosyjski: (1.1) равнина ż
• slovio: (1.1) rovnina (ровнина)
• szwedzki: (1.1) slätt w
• ukraiński: (1.1) рівнина ż
• włoski: (1.1) pianura ż, tavoliere m

źródła: