Podobna pisownia Podobna pisownia: IinaiináiinäInainaInnainnaiṇa

-ina (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈĩna], AS[ĩna], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

przyrostek

(1.1) …tworzący od rzeczownika lub przymiotnika rzeczowniki materialne, np. gatunki mięsa lub materiału drzewnego[1]
(1.2) …tworzący rzeczowniki od czasowników[2]
(1.3) …tworzący rzeczowniki zdrobniałe lub nadające odcień politowania[3]
(1.4) rzad. …tworzący rzeczowniki będące nazwami żon, urobione od nazwisk lub tytułów mężów[4]
odmiana:
przykłady:
(1.1) mięso wołowe + -ina = wołowina
(1.1) cielę + -ina = cielęcina
(1.1) sosna + -ina = sośnina
(1.2) gościć + -ina = gościna
(1.3) pies + -ina = psina
(1.3) baba + -ina = babina
(1.4) sędzina = żona sędziego
(1.4) Pakulina = żona Pakuły
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) -owa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *-ina[5]
uwagi:
zobacz słowa kończące się na „-ina”
(1.4) war. -yna
(1.4) Formy z sufiksem -ina tworzy się od rzeczowników zakończonych na -a i często występują w nich wymiany głosek – ł:l', s:ś itd.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 124, 125.
  2. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 127.
  3. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 122.
  4. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 121.
  5. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 357.

-ina (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[ˈi.na]
znaczenia:

przyrostek

(1.1) chem. (substancje pochodzące od) -ina, -yna
(1.2) czynność nagła, gwałtowna
(1.3) bot. nazwa drzewa, rośliny
(1.4) bot. nazwa owocu

przyrostek

(2.1) forma żeńska od -in

przyrostek

(3.1) forma żeńska od -ino
odmiana:
(1-2) lm -inas
przykłady:
(1.1) El café contiene cafeína.Kawa zawiera kofeinę.
(1.2) La conquista de la ciudad acabó en degollina.Zdobycie miasta zakończyło się rzezią.
składnia:
po samogłosce dla zachowanie akcentu przybiera akcent graficzny: -ína
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) łac. -īna
uwagi:
(1) tworzy rzeczowniki rodzaju żeńskiego
zobacz słowa kończące się na „-ina”
źródła: