kofeina
kofeina (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌkɔfɛˈjĩna], AS: [kofei ̯ĩna], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biochem. alkaloid znajdujący się w surowcach roślinnych będący środkiem pobudzającym; zob. też kofeina w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik kofeina dopełniacz kofeiny celownik kofeinie biernik kofeinę narzędnik kofeiną miejscownik kofeinie wołacz kofeino
- przykłady:
- (1.1) Herbata zazwyczaj zawiera w przybliżeniu dwukrotnie mniej kofeiny niż kawa, zależnie od mocy napoju.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) teina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) kafeïen, kafeïne
- angielski: (1.1) caffeine
- arabski: (1.1) كافيين m (kāfīīn)
- azerski: (1.1) kofein
- baskijski: (1.1) kafeina
- bengalski: (1.1) ক্যাফেইন (kyāphēina)
- białoruski: (1.1) кафеін m
- bośniacki: (1.1) kofein m
- bułgarski: (1.1) кофеин m
- chorwacki: (1.1) kofein m
- czeski: (1.1) kofein m
- duński: (1.1) koffein w / n
- estoński: (1.1) kofeiin
- francuski: (1.1) caféine ż
- gruziński: (1.1) კოფეინი (k'opeini)
- hindi: (1.1) कैफ़ीन (kaifīna)
- hiszpański: (1.1) cafeína ż
- interlingua: (1.1) caffeina
- japoński: (1.1) カフェイン (kafein)
- kannada: (1.1) ಕೆಫೀನ್ (kephīn)
- kataloński: (1.1) cafeïna ż
- koreański: (1.1) 카페인 (k’ap’ein)
- łotewski: (1.1) kofeīns m
- newarski: (1.1) क्याफिन (kyāphina)
- niemiecki: (1.1) Coffein n, Koffein n
- nowogrecki: (1.1) καφεΐνη ż (kafeḯnī)
- ormiański: (1.1) կոֆեին (k'o'fein)
- perski: (1.1) کافئین
- rosyjski: (1.1) кофеин m
- rumuński: (1.1) cafeină ż
- serbski: (1.1) кофеин m
- szwedzki: (1.1) koffein n
- węgierski: (1.1) koffein
- włoski: (1.1) caffeina ż
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kofeina” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.