puściutki

puściutki (język polski)

wymowa:

IPA: [puɕˈʨ̑utʲci], AS: [puśćutʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zdrobn. od: pusty

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	puściutki		puściutka	puściutkie	puściutcy	puściutkie
dopełniacz	puściutkiego		puściutkiej	puściutkiego	puściutkich
celownik	puściutkiemu		puściutkiej	puściutkiemu	puściutkim
biernik	puściutkiego	puściutki	puściutką	puściutkie	puściutkich	puściutkie
narzędnik	puściutkim		puściutką	puściutkim	puściutkimi
miejscownik	puściutkim		puściutkiej	puściutkim	puściutkich
wołacz	puściutki		puściutka	puściutkie	puściutcy	puściutkie

przykłady:

(1.1) No więc Paryż przed wieczorem, zanim kolory wsiąkną w noc, wciąż leciuteńko drży, jak tło na obrazach Renoira. A już Paryż latem, Paryż pod koniec lipca i w sierpniu, jest nadzwyczajnie kojący dla serca: puściutki, senny, w zaułkach nieoczekiwanie rzymski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) puściuśki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pustka

przym. pusty, puściusieńki, puściuteńki, puściuśki

przysł. pusto, puściuteńko, puściutko

czas. pustoszyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: