pryncyp
pryncyp (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. wojsk. żołnierz w rzymskim legionie republikańskim walczący w drugiej linii manipułów; zob. też principes w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pryncyp pryncypowie dopełniacz pryncypa pryncypów celownik pryncypowi pryncypom biernik pryncypa pryncypów narzędnik pryncypem pryncypami miejscownik pryncypie pryncypach wołacz pryncypie pryncypowie
- przykłady:
- (1.1) Jeżeli hastaci nie potrafili przepędzić nieprzyjaciela, cofali się drobnym krokiem w tył i pryncypowie brali ich w odstępy między swymi szeregami[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Polska Akademia Nauk. Komitet Nauk o Kulturze Antycznej, Biblioteka przekładów z literatury antycznej t.17, strona 113, 1971 Ossolineum.