popędzić kota (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈpɛ̃ɲʥ̑iʨ̑ ˈkɔta], AS[popńʒ́ić kota], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) pot. zmusić kogoś do wysiłku, do zrobienia czegoś[1]
(1.2) pot. wyrzucić, przepędzić kogoś z jakiegoś miejsca[1]
(1.3) pot. postraszyć kogoś, dokuczyć, dopiec mu[2]
odmiana:
(1.1-3) zob. popędzić, „kota” nieodm.
przykłady:
(1.1) Co i rusz zaglądał na budowę sprawdzić, czy nie potrzeba tam jego pomocy; wieczorami zjawiał się z butelką i siedział do późna. Nie mogłem mu popędzić kota, bo Renia pozostawała nieugięta w tej sprawie[3].
składnia:
(1.1-3) popędzić + C. (komuś) + kota
kolokacje:
synonimy:
(1) pogonić kota
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pogonić kota
źródła:
  1. 1,0 1,1 Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 167.
  2. Stanisław Bąba, Jarosław Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13696-0, s. 306.
  3. Mariusz Ziomecki, Lato nieśmiertelnych, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.