podeszwa
podeszwa (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) obuw. dolna część buta chroniąca stopę przed różnymi urazami
- (1.2) pot. spodnia część stopy
- (1.3) gw. (Warmia i Mazury) pięta pługa[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podeszwa podeszwy dopełniacz podeszwy podeszew[2][3] celownik podeszwie podeszwom biernik podeszwę podeszwy narzędnik podeszwą podeszwami miejscownik podeszwie podeszwach wołacz podeszwo podeszwy
- przykłady:
- (1.1) Moje buty mają podeszwy ze skóry.
- (1.2) Zgrubiałą podeszwę najlepiej przetrzeć pumeksem.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zelówka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. podeszwowy
- rzecz. podeszwica ż
- związki frazeologiczne:
- twardy jak podeszwa
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sole; (1.2) sole
- arabski: (1.1) نعل
- baskijski: (1.1) zola; (1.2) oinazpi
- białoruski: (1.1) падэшва ż
- bułgarski: (1.1) подметка ż; (1.2) табан m
- chorwacki: (1.1) potplat m
- duński: (1.1) sål w; (1.2) sål w, fodsål w
- esperanto: (1.1) plandumo, plando; (1.2) plando
- hiszpański: (1.1) suela ż; (1.2) planta ż (del pie)
- jidysz: (1.1) זויל ż (zojl), פּאַדעשווע ż (padeszwe); (1.2) פּיאַטע ż (piate)
- łaciński: (1.1) solea ż; (1.2) planta ż
- niemiecki: (1.1) Sohle ż; (1.2) Sohle ż
- nowogrecki: (1.1) σόλα ż; (1.2) πέλμα n
- rosyjski: (1.1) подошва ż; (1.2) подошва ż
- szwedzki: (1.1) sula w; (1.2) fotsula w
- tuvalu: (1.2) alofivae
- ukraiński: (1.1) підошва ż; (1.2) підошва ż
- węgierski: (1.1) cipőtalp
- wilamowski: (1.1) zȫł ż, zöł; (1.2) zȫł ż, zöł ż
- włoski: (1.1) suola ż; (1.2) arcata ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Irmina Judycka, Typy zapożyczeń niemieckich w gwarach Warmii i Mazur, „Poradnik Językowy” nr 8/1954, s. 3.
- ↑ Hasło „podeszwa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „podeszwa” w: Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 676.