pobudliwość
pobudliwość (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co pobudliwe; cecha tych, którzy są pobudliwi
- (1.2) fizj. zdolność organizmów do odpowiadania na bodźce; zob. też pobudliwość w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pobudliwość pobudliwości dopełniacz pobudliwości pobudliwości celownik pobudliwości pobudliwościom biernik pobudliwość pobudliwości narzędnik pobudliwością pobudliwościami miejscownik pobudliwości pobudliwościach wołacz pobudliwości pobudliwości
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) pobudliwość + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- (1.2) wrażliwość
- hiponimy:
- (1.1-2) nadpobudliwość
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pobudka ż, pobudzanie n, pobudzenie n
- czas. budzić, pobudzać ndk., pobudzić dk.
- przym. pobudliwy
- wykrz. pobudka
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „pobudliwość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
