pierwszorzędny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌpʲjɛrfʃɔˈʒɛ̃ndnɨ], AS[pʹi ̯erfšožndny], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) najlepszej jakości
(1.2) najważniejszy, najbardziej znaczący
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) (…) w dalszej drodze opowiedział mi śliczną historię, jak po przyjeździe do Polski udał się do pierwszorzędnej restauracji hotelowej, aby zjeść obiad.[1]
(1.1) Ten materiał jest pierwszorzędny.
(1.2) Poznanie tajemnic rosyjskich okrętów atomowych oraz rejonów ich patroli stało się pierwszorzędnym zadaniem amerykańskich podwodniaków.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. pierwszorzędnie
rzecz. pierwszorzędność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Teodor Krzysztof Toeplitz, Mój wybór : rzeczy mniejsze, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Piotr Sztajner, CKM nr 03/03, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.