ostrołęczanin
ostrołęczanin (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌɔstrɔwɛ̃n͇ˈʧ̑ãɲĩn], AS: [ostrou̯ẽṇčãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Ostrołęki[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Ostrołęki, urodzona w Ostrołęce
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ostrołęczanin ostrołęczanie dopełniacz ostrołęczanina ostrołęczan celownik ostrołęczaninowi ostrołęczanom biernik ostrołęczanina ostrołęczan narzędnik ostrołęczaninem ostrołęczanami miejscownik ostrołęczaninie ostrołęczanach wołacz ostrołęczaninie ostrołęczanie depr. M. i W. lm: (te) ostrołęczany[2]
- przykłady:
- (1.1) Majowa inscenizacja jednego z epizodów Powstania Listopadowego, przez ostrołęczan nazywana po prostu bitwą, to jedna z największych atrakcji naszego miasta[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany ostrołęczanin • szanowni / drodzy ostrołęczanie!
- (1.2) rodowity ostrołęczanin • ostrołęczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ostrołęka ż
- forma żeńska ostrołęczanka ż
- przym. ostrołęcki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „ostrołęczanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „ostrołęczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Gazeta Współczesna, nr 04.18, Białystok, 2005 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
