orwietański (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Orvieto, dotyczący Orvieto
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W orwietańskim muzeum katedralnym zachowały się dwa pergaminy (zżółkłe, uszkodzone, jakby z wolna obracał je ogień), które roznamiętniają historyków sztuki zgłębiających niełatwy „Fasadenproblem”. Oba rysunki przedstawiają tę samą fasadę orwietańskiej katedry i stanowią kapitalny przykład ewolucji gustów[1].
(1.1) Potem drugie na nią spojrzenie z belwederu, który otwiera Umbrię w dole, subtelną w kolorach, przyprószoną światłem słonecznym, odgrodzoną od świata spokojem i ciszą. Umbrię, która w tej dolinie odbija niby w jeziorze Koronę orwietańskiego wzgórza[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Orvieto n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbigniew Herbert, Barbarzyńca w ogrodzie, s. 50, wyd. Test, 1991.
  2. Gustaw Herling-Grudziński, Dziennik pisany nocą: 1993-1996, s. 63, wyd. Czytelnik, 1998.