olęder

olęder (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. w XVI-XVII wieku: osadnik z Fryzji lub Niderlandów osiedlający się na terenie Prus; zob. też Olędrzy w Wikipedii

(1.2) hist. do poł. XIX w.: osadnik różnej narodowości, także polskiej, osiedlający się w Prusach

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	olęder	olędrzy
dopełniacz	olędra	olędrów
celownik	olędrowi	olędrom
biernik	olędra	olędrów
narzędnik	olędrem	olędrami
miejscownik	olędrze	olędrach
wołacz	olędrze	olędrzy
depr. M. i W. lm: (te) olędry

przykłady:

(1.2) Tylko w niektórych przypadkach olędrzy zobowiązani byli też do robocizny, zresztą w ograniczonym wymiarze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. olęderski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Holender

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: