odstępnik

odstępnik (język polski)

odstępnik (1.1)

odstępnik (1.2)

wymowa:

IPA: [ɔtˈstɛ̃mpʲɲik], AS: [otstẽmpʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) element zapewniający utrzymanie wymaganej odległości między dwoma obiektami

(1.2) klawisz spacji w maszynie do pisania

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odstępnik	odstępniki
dopełniacz	odstępnika	odstępników
celownik	odstępnikowi	odstępnikom
biernik	odstępnik	odstępniki
narzędnik	odstępnikiem	odstępnikami
miejscownik	odstępniku	odstępnikach
wołacz	odstępniku	odstępniki

przykłady:

(1.1) W opisach budowy ula szerokość ramki z odstępnikiem wynosi 37,5 mm. (z Internetu)

(1.2) Odstępnik, czyli klawisz spacji jest uruchamiany kciukiem przeciwnej ręki do tej, która obsługiwała ostatnio użyty klawisz. (z Wikipedii)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) spacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odstęp m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Abstandshalter m (1.2) Leertaste ż

źródła: