obowiązkowość

obowiązkowość (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha osoby, która sumiennie wypełnia swoje obowiązki

(1.2) sytuacja, gdy coś jest obowiązkowe, obligatoryjne

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	obowiązkowość
dopełniacz	obowiązkowości
celownik	obowiązkowości
biernik	obowiązkowość
narzędnik	obowiązkowością
miejscownik	obowiązkowości
wołacz	obowiązkowości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) obowiązkowość i sumienność • nadmierna obowiązkowość • poczucie obowiązkowości

(1.2) obowiązkowość służby wojskowej

synonimy:

(1.1) akuratność, gorliwość, niestrudzoność, pilność, pracowitość, rzetelność, skrupulatność, staranność, sumienność

(1.2) obligatoryjność, przymusowość

antonimy:

(1.1) nieobowiązkowość, lenistwo, nieróbstwo, próżniactwo; pot. bumelanctwo

(1.2) nieobowiązkowość, nieobligatoryjność, fakultatywność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obowiązek m

przym. obowiązkowy

przysł. obowiązkowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) добрасумленнасць ż; (1.2) абавязковасць ż
• rosyjski: (1.1) добросовестность ż; (1.2) обязательность ż
• ukraiński: (1.1) добросовісність ż
• włoski: (1.2) obbligatorietà ż

źródła: