obowiązkowy

obowiązkowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔbɔvʲjɔ̃w̃ˈskɔvɨ], AS: [obovʹi ̯õũ̯skovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący czyimś obowiązkiem

(1.2) (o człowieku) dobrze wywiązujący się z obowiązków

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	obowiązkowy		obowiązkowa	obowiązkowe	obowiązkowi	obowiązkowe
dopełniacz	obowiązkowego		obowiązkowej	obowiązkowego	obowiązkowych
celownik	obowiązkowemu		obowiązkowej	obowiązkowemu	obowiązkowym
biernik	obowiązkowego	obowiązkowy	obowiązkową	obowiązkowe	obowiązkowych	obowiązkowe
narzędnik	obowiązkowym		obowiązkową	obowiązkowym	obowiązkowymi
miejscownik	obowiązkowym		obowiązkowej	obowiązkowym	obowiązkowych
wołacz	obowiązkowy		obowiązkowa	obowiązkowe	obowiązkowi	obowiązkowe

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	obowiązkowy		obowiązkowa	obowiązkowe	obowiązkowi	obowiązkowe
dopełniacz	obowiązkowego		obowiązkowej	obowiązkowego	obowiązkowych
celownik	obowiązkowemu		obowiązkowej	obowiązkowemu	obowiązkowym
biernik	obowiązkowego	obowiązkowy	obowiązkową	obowiązkowe	obowiązkowych	obowiązkowe
narzędnik	obowiązkowym		obowiązkową	obowiązkowym	obowiązkowymi
miejscownik	obowiązkowym		obowiązkowej	obowiązkowym	obowiązkowych
wołacz	obowiązkowy		obowiązkowa	obowiązkowe	obowiązkowi	obowiązkowe
stopień wyższy bardziej obowiązkowy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej obowiązkowy bardziej obowiązkowa bardziej obowiązkowe bardziej obowiązkowi bardziej obowiązkowe dopełniacz bardziej obowiązkowego bardziej obowiązkowej bardziej obowiązkowego bardziej obowiązkowych celownik bardziej obowiązkowemu bardziej obowiązkowej bardziej obowiązkowemu bardziej obowiązkowym biernik bardziej obowiązkowego bardziej obowiązkowy bardziej obowiązkową bardziej obowiązkowe bardziej obowiązkowych bardziej obowiązkowe narzędnik bardziej obowiązkowym bardziej obowiązkową bardziej obowiązkowym bardziej obowiązkowymi miejscownik bardziej obowiązkowym bardziej obowiązkowej bardziej obowiązkowym bardziej obowiązkowych wołacz bardziej obowiązkowy bardziej obowiązkowa bardziej obowiązkowe bardziej obowiązkowi bardziej obowiązkowe
stopień najwyższy najbardziej obowiązkowy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej obowiązkowy najbardziej obowiązkowa najbardziej obowiązkowe najbardziej obowiązkowi najbardziej obowiązkowe dopełniacz najbardziej obowiązkowego najbardziej obowiązkowej najbardziej obowiązkowego najbardziej obowiązkowych celownik najbardziej obowiązkowemu najbardziej obowiązkowej najbardziej obowiązkowemu najbardziej obowiązkowym biernik najbardziej obowiązkowego najbardziej obowiązkowy najbardziej obowiązkową najbardziej obowiązkowe najbardziej obowiązkowych najbardziej obowiązkowe narzędnik najbardziej obowiązkowym najbardziej obowiązkową najbardziej obowiązkowym najbardziej obowiązkowymi miejscownik najbardziej obowiązkowym najbardziej obowiązkowej najbardziej obowiązkowym najbardziej obowiązkowych wołacz najbardziej obowiązkowy najbardziej obowiązkowa najbardziej obowiązkowe najbardziej obowiązkowi najbardziej obowiązkowe

przykłady:

(1.1) Właścicielka zwierzęcia zapomniała o obowiązkowych szczepieniach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obowiązkowy strój / pobór wojskowy • lektura / obecność obowiązkowa • obowiązkowa służba wojskowa • obowiązkowe ubezpieczenie • badania / szczepienia / dostawy obowiązkowe

(1.2) obowiązkowy uczeń / pracownik

synonimy:

(1.1) obligatoryjny, przymusowy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) konieczny

(1.2) porządny, rzetelny

hiponimy:

(1.2) służbisty

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obowiązek m, obowiązkowość ż

przysł. obowiązkowo

przym. obowiązany, obowiązujący

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) obligatory; (1.2) dutiful
• arabski: (1.1) إلزامي, إجباري
• białoruski: (1.1) абавязковы; (1.2) акуратны
• duński: (1.1) obligatorisk; (1.2) pligtopfyldende, pligttro
• esperanto: (1.1) deviga; (1.2) skrupula, zorga
• francuski: (1.1) obligatoire; (1.2) assidu, consciencieux
• hiszpański: (1.1) obligatorio, imperativo; (1.2) concienzudo, aplicado, escrupuloso
• niderlandzki: (1.1) verplicht
• niemiecki: (1.1) Pflicht-; (1.2) pflichtbewusst
• nowogrecki: (1.1) υποχρεωτικός; (1.2) ευσυνείδητος
• rosyjski: (1.1) обязательный; (1.2) добросовестный
• szwedzki: (1.1) obligatorisk
• ukraiński: (1.1) обов'язковий
• węgierski: (1.1) kötelező; (1.2) kötelességtudó
• włoski: (1.1) obbligatorio

źródła: