pracowitość

pracowitość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprat͡sɔˈvʲitɔɕt͡ɕ], AS: [pracovʹitość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, kto jest pracowity

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pracowitość
dopełniacz	pracowitości
celownik	pracowitości
biernik	pracowitość
narzędnik	pracowitością
miejscownik	pracowitości
wołacz	pracowitości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) robotność, niestrudzoność, gorliwość, sumienność

antonimy:

(1.1) lenistwo, bumelanctwo, gnuśność, leseryzm, nieróbstwo, nygusostwo, próżniactwo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. praca ż

czas. pracować ndk.

przym. pracowity, zapracowany

przysł. pracowicie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) industriousness, diligence
• białoruski: (1.1) працавітасць ż
• bułgarski: (1.1) работливост ż, трудолюбие n
• rosyjski: (1.1) трудолюбие n
• ukraiński: (1.1) працьовитість ż
• włoski: (1.1) laboriosità ż

źródła: