obligatoryjny

obligatoryjny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔblʲiɡatɔˈrɨjnɨ], AS: [oblʹigatoryi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obowiązkowy, konieczny, obowiązujący

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	obligatoryjny		obligatoryjna	obligatoryjne	obligatoryjni	obligatoryjne
dopełniacz	obligatoryjnego		obligatoryjnej	obligatoryjnego	obligatoryjnych
celownik	obligatoryjnemu		obligatoryjnej	obligatoryjnemu	obligatoryjnym
biernik	obligatoryjnego	obligatoryjny	obligatoryjną	obligatoryjne	obligatoryjnych	obligatoryjne
narzędnik	obligatoryjnym		obligatoryjną	obligatoryjnym	obligatoryjnymi
miejscownik	obligatoryjnym		obligatoryjnej	obligatoryjnym	obligatoryjnych
wołacz	obligatoryjny		obligatoryjna	obligatoryjne	obligatoryjni	obligatoryjne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obowiązkowy, konieczny, obowiązujący, powinny, należny

antonimy:

(1.1) fakultatywny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obligacja ż, obligatoryjność ż, obligowanie n

czas. obligować ndk., zobligować dk.

przysł. obligatoryjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. obligatorius od łac. obligo

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) облигаторный

źródła: