Wikisłownik

oblężenie

oblężenie (język polski)

edytuj
 
oblężenie (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌɔblɛ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [oblẽũ̯žẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wojsk. otoczenie siłami zbrojnymi jakiejś twierdzy lub miasta w celu ich zdobycia
(1.2) otoczenie jakiegoś obiektu przez tłum
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikoblężenieoblężenia
dopełniaczoblężeniaoblężeń
celownikoblężeniuoblężeniom
biernikoblężenieoblężenia
narzędnikoblężeniemoblężeniami
miejscownikoblężeniuoblężeniach
wołaczoblężenieoblężenia
przykłady:
(1.1) Oblężenie trwało wiele miesięcy i w mieście zapanował straszliwy głód.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stan oblężenia • przystąpić do oblężenia • odstąpić od oblężenia • wydostać się z oblężenia
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. oblegać
przym. oblężniczy
rzecz. obleganie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=oblężenie&oldid=8286588”