obie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɔbʲjɛ], AS[obʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

liczebnik zbiorowy

(1.1) dwie konkretne osoby, dwoje zwierząt lub dwa przedmioty, określone rzeczownikiem rodzaju żeńskiego; i jedna, i druga
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
(1.1) Z serdeczną przyjaźnią ściskam Panu obie ręce[3].
(1.1) Obie panie były mocno przerażone, mocno upudrowane i patetyczniejsze niż zwykle[4].
składnia:
(1.1) obie bez rzeczownika; obie + rzeczownik w lm odmieniający się przez przypadki wraz z liczebnikiem
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obydwie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
licz. oba, obaj
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) W odróżnieniu od „oba” i „obaj” liczebnik „obie/obydwie” ma te same formy w odniesieniu do ludzi i do rzeczy. Silniej niż „dwa” lub „dwie” podkreśla on, iż zdanie dotyczy i jednej, i drugiej osoby lub przedmiotu. „Obie” w odróżnieniu od „dwa” musi dotyczyć konkretnych rzeczy lub osób. Fraza „jakieś obie babki” jest niepoprawna gramatycznie, podczas gdy fraza „jakieś dwie babki” jest poprawna.
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: obaj
źródła:
  1.   Hasło „oba” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Hasło „oba” w: Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 526.
  3. Listy Orzeszkowej do Józefa Sikorskiego
  4. Henryk Sienkiewicz, Wiry.