nowicjat
nowicjat (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. okres próbny kandydata do zakonu; zob. też nowicjat w Wikipedii
- (1.2) rel. część klasztoru przeznaczona dla odbywających nowicjat (1.1)
- (1.3) rel. grupa zakonników wspólnie odbywająca nowicjat (1.1)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nowicjat nowicjaty dopełniacz nowicjatu nowicjatów celownik nowicjatowi nowicjatom biernik nowicjat nowicjaty narzędnik nowicjatem nowicjatami miejscownik nowicjacie nowicjatach wołacz nowicjacie nowicjaty
- przykłady:
- (1.1) Masseo odbył nowicjat w Miejskiej Górce.
- (1.2) Osobom postronnym nie wolno wchodzić na nowicjat bez zgody magistra.
- (1.3) Było upalnie i cały nowicjat pojechał nad wodę.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) probacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Nowak mrz, nów mrz, nowicjusz m, nowicjuszka ż, nowicjacik mrz
- przym. nowicjacki, nowiowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) wł. noviziato < śr.łac. noviciatus, novitiatus[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) novitiate; (1.2) novitiate
- baskijski: (1.1) nobiziotza; (1.2) nobiziotegi
- białoruski: (1.1) навіцыят m
- chorwacki: (1.1) novicijat m
- czeski: (1.1) noviciát m
- duński: (1.1) noviciat
- esperanto: (1.1) novicado
- fiński: (1.1) noviisi
- francuski: (1.1) noviciat m
- hiszpański: (1.1) noviciado m; (1.2) noviciado m
- indonezyjski: (1.1) novisiat
- japoński: (1.1) ノビシャド
- limburski: (1.1) noviciaat
- łaciński: (1.1) novitiatus m
- niemiecki: (1.1) Noviziat n
- portugalski: (1.1) noviciado
- rosyjski: (1.1) новициат m
- słowacki: (1.1) noviciát
- ukraiński: (1.1) новіціат m
- węgierski: (1.1) noviciátus
- włoski: (1.1) noviziato m; (1.2) noviziato m
- źródła:
- ↑ Maria Borejszo, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, s. 154.