neseser (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[nɛˈsɛsɛr], AS[neseser]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) niewielka walizka lub torba na podręczne przybory, rzeczy osobiste, używana w podróży[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Portier raportował, że neseser przywieziono z dworca przed godziną[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. neseserek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. nécessairepotrzebny, konieczny < łac. necessariuspotrzebny < łac. necessenieunikniony[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „neseser” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, Słownik języka polskiego, Warszawa 1904, tom 3, s. 245
  3. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  4. Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Wysokie Progi, rozdz. 1.
  5. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.