nawyk (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈnavɨk], AS[navyk] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) psych. nabyta skłonność do mechanicznego wykonywania jakiejś czynności, wynikająca z częstego jej wykonywania, także: sama ta czynność; zob. też nawyk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Złym nawykiem jest odkładanie nauki na potem. Zawsze się to kończy źle.
(1.1) Alkoholizm to uzależnienie od alkoholu, silna potrzeba picia i utrata kontroli nad nawykami związanymi z piciem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zły / zakorzeniony nawyk
synonimy:
(1.1) przyzwyczajenie, zwyczaj, obyczaj, nałóg, nawyczka, maniera
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nawyczka ż
czas. nawykać ndk., nawyknąć dk.
przym. nawykły, nawykowy
przysł. nawykowo
związki frazeologiczne:
wejść w nawyk
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: