mocny w gębie (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza przymiotnikowa

(1.1) pot. o kimś wygadanym, elokwentnym lub pyskatym, potrafiącym argumentacją przekonać innych do swoich racji
odmiana:
przykłady:
(1.1) Drobny cwaniaczek, mocny tylko w gębie. Opowiadał legendy o ojcu marynarzu, który zostawi mu spory majątek. Tyle tylko że nikt ni ojczulka, ni pieniędzy nigdy nie widział[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) być mocnym w gębie
synonimy:
(1.1) wyszczekany, wygadany
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Violetta Sajkiewicz, Robert Ostaszewski, Sierpniowe kumaki, 2012