argumentacja
argumentacja (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) uzasadnianie za pomocą argumentów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik argumentacja dopełniacz argumentacji celownik argumentacji biernik argumentację narzędnik argumentacją miejscownik argumentacji wołacz argumentacjo
- przykłady:
- (1.1) Po pierwsze – i to właściwie już powinno argumentację wyczerpać – poprawka ta byłaby sprzeczna z konwencją berneńską, której Polska zobowiązała się przestrzegać[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. argument m, argumencik m, argumentator m, argumentowanie n
- czas. argumentować
- przym. argumentacyjny, argumentowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) argumentation
- białoruski: (1.1) аргументацыя ż
- bułgarski: (1.1) аргументация ż
- francuski: (1.1) argumentation ż
- hiszpański: (1.1) argumentación ż
- interlingua: (1.1) argumentation
- łotewski: (1.1) argumentācija ż
- niemiecki: (1.1) Argumentation ż
- nowogrecki: (1.1) επιχειρηματολογία ż
- portugalski: (1.1) argumentação ż
- rosyjski: (1.1) аргументация ż
- słowacki: (1.1) argumentácia ż
- szwedzki: (1.1) argumentation w
- ukraiński: (1.1) аргументація ż
- węgierski: (1.1) argumentáció
- włoski: (1.1) argomentazione ż, ragionamento ż
- źródła:
- ↑ Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 03.02.1994, 2 kadencja, 11 posiedzenie, 1 dzień, „Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP”, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.