minor
minor (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mat. wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn; zob. też minor w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik minor minory dopełniacz minora / minoru[1] minorów celownik minorowi minorom biernik minor minory narzędnik minorem minorami miejscownik minorze minorach wołacz minorze minory
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) minor
- źródła:
- ↑ Hasło „minor” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
minor (język angielski)
edytuj- wymowa:
- IPA: /maɪnə/
- wymowa amerykańska
- homofony: miner • mynah (dial. nierotyczne (non-rhotic))
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) drobny[1]
- (1.2) drugorzędny, pomniejszy[1]
- (1.3) muz. molowy[1]
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Asia Minor
- (1.2) minor road
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
minor (interlingua)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mniejszy
- (1.2) niepełnoletni
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
minor (język łaciński)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
przymiotnik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1) minor, minārī, minātus sum (koniugacja I, verbum deponens)
- (2) minor, minor, minus (deklinacja III)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (2.1)
- czas. minoro, minuo
- przym. minorennis, minoriticus
- rzecz. minoratio ż, Minores m, minorita m, Minoritae m, minoritas ż, minuatio ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. mina; źródłosłów dla ang. menace, ang. minatory, dalmatyński menur, franc. mener, friu. menâ, hiszp. minar, hiszp. menar, katal. menar, ladyń. mener, neap. menà, norm. m'ner, prow. menar, rum. mâna, rum. mânare, sycyl. minari, wenec. minari, wł. menare, wł. menar
- (2.1) źródłosłów dla ang. minor, ang. minus, franc. mineur, franc. moindre, franc. moins, friu. minôr, galic. menor, katal. menor, katal. menys, ladyń. mendr, ladyń. mender, port. menor, port. menos, prow. menor, prow. mendre, prow. mens, rum. minor, wł. minore, wł. meno
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „minor” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 610.