męstwo

męstwo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmɛ̃w̃stfɔ], AS: [mẽũ̯stfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) odwaga, nieustraszoność, bohaterstwo

(1.2) cnota moralna, jedna z czterech cnót kardynalnych; zob. też męstwo w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	męstwo
dopełniacz	męstwa
celownik	męstwu
biernik	męstwo
narzędnik	męstwem
miejscownik	męstwie
wołacz	męstwo

przykłady:

(1.1) Męstwo wymaga obrony słabszych, których nikt nie broni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lwie serce

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mężczyzna mos

przym. mężny

przysł. męsko, po męsku

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) courage, manhood, bravery
• białoruski: (1.1) мужнасць ż
• czeski: (1.1) mužnost ż
• fiński: (1.1) miehuullisuus, miehekkyys
• francuski: (1.1) courage m
• hiszpański: (1.2) fortaleza
• jidysz: (1.1) מוט m (mut)
• łaciński: (1.2) fortitudo
• rosyjski: (1.1) мужество n; (1.2) доблесть ż
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) мѫжьство n
• tuvalu: (1.1) loto toa
• ukraiński: (1.1) мужність ż, хоробрість ż
• włoski: (1.1) coraggio; (1.2) fortezza ż

źródła: