lewita
lewita (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) bibl. pomocnik kapłanów w świątyni jerozolimskiej; zob. też lewici w Wikipedii
- (1.2) daw. środ. polit. członek lewicy, lewicowiec[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lewita lewici dopełniacz lewity lewitów celownik lewicie lewitom biernik lewitę lewitów narzędnik lewitą lewitami miejscownik lewicie lewitach wołacz lewito lewici
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) p.łac. levita < gr. Λευΐτης < gr. Λευΐ + -ίτης < hebr. לוי → Lewi
- (1.2) pol. lewica[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lewicowiec
- angielski: (1.1) Levite
- baskijski: (1.1) lebitar
- czeski: (1.1) levita m
- francuski: (1.1) lévite m
- hiszpański: (1.1) levita m
- łaciński: (1.1) levita m
- nowogrecki: (1.1) λευίτης m
- słowacki: (1.1) levita m
- starogrecki: (1.1) Λευΐτης m
- włoski: (1.1) levita m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 22.
- ↑ Księga Sędziów 17, 13.