levita
levita (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik levita levité dopełniacz levity levitů celownik levitovi levitům biernik levitu levity wołacz levito levité miejscownik levitovi levitech narzędnik levitou levity
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
levita (język hiszpański) edytuj
- wymowa:
- IPA: [le.ˈβi.ta]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) surdut
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (2.1) prenda
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1)
- rzecz. Levítico m, Leví m
- przym. levítico
- (2)
- rzecz. levitón m
- przym. enlevitado
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
levita (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) levites
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
levita (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) bibl. lewita[1]
- (1.2) daw. (w kościele ewangelickim) pomocnik kaznodziei[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „levita” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
levita (język włoski) edytuj
- wymowa:
- IPA: /leˈvita/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: le•vi•ta
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ebreo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: