kultywator
kultywator (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. drapacz, narzędzie uprawowe do spulchniania roli bez jej odwracania oraz do niszczenia chwastów; zob. też kultywator w Wikipedii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kultywatorowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cultivator
- esperanto: (1.1) kultivatoro
- francuski: (1.1) cultivateur
- hiszpański: (1.1) cultivador
- interlingua: (1.1) cultivator
- kataloński: (1.1) conreadora
- niderlandzki: (1.1) cultivator
- niemiecki: (1.1) Ackerfräse ż, Kultivator m
- rosyjski: (1.1) культива́тор m (kulʹtivátor)
- szwedzki: (1.1) kultivator
- turecki: (1.1) kültivatör
- ukraiński: (1.1) культиватор
- węgierski: (1.1) kultivátor
- wilamowski: (1.1) hȫka m, höka m
- źródła: